یک دست زلف یار و یک دست باده ی اغیار!
«عده ای در اول انقلاب خیلی تند و داغ و پرشور بودند. اما متأسفانه فکر دینی آنها عمق نداشت. با اولین باد سردی که از طرف تبلیغات دشمن آمد، برگ و بار انقلابیشان ریخت و جوشش انقلابیشان تمام شد. بعضی ها صد و هشتاد درجه این طرف غلتیدند... این به خاطر نداشتن عمق است. به این دلیل است که ریشه ی اعتقادی و فکری وجود ندارد.»
+ نوشته شده در یکشنبه ۹ بهمن ۱۳۹۰ ساعت توسط معصومه اسلامی
|
قدرتِ کلماتت را بالا ببر نه صدایت را؛ این "باران" است که باعث رشد گلها میشود، نه رعد و برق…